Wie is Jeannette Haazen
NAAM:
Jeannette van de Meerakker
Getrouwd met Chris Haazen in 1973
Geboren
Te Schaesberg in Limburg op 24 mei 1954
Hobby’s
Tekenen, schilderen en poppen maken, lezen, adventures spelen. En natuurlijk ook mijn eigen kuren op muziek maken
Houdt van
Lekker uit eten gaan, gezellige en eerlijke mensen, cadeautjes uitpakken en heel véél BLING BLING !
Natuurlijk de paarden en haar allerliefste hondenzakjes Schnoekie haar Schipperke en Katootje haar Bouvier.
EN UITERAARD EEN KEER PER JAAR CARNAVAL!!!!!!!!!
Hekel aan
Chagrijnige mensen, opscheppers en spinnen !!!
Sterrenbeeld
Tweeling …
Opleiding
Havo, Bezigheidstherapie, Mannequinopleiding & Visagie, Instructeuropleiding ORUN en alle cursussen voor het Rabobank Talentenplan, daarnaast blijft ze zeer actief in het volgen van allerlei cursussen en opleidingen die er toe bij dragen haar kennis in de paardensport nog groter te maken ! Inmiddels al jaren is ze regiotrainer van het Rabobank Talentenplan!
Jeannette heeft begin dit jaar 2014 haar Coach 5 opleiding met succes afgerond!
Nadelen
Perfectionist en… nooit naar huis kunnen!
Voor Chris een ramp!
Wereldbeker Finale 2009 Las Vegas: de Kur
Jeannette en Nartan tijdens de Wereldbekerfinale 2009 in Las Vegas!
Finale Wereldbeker 2009 Las Vegas
Jeannette en Nartan tijdens de Wereldbeker Finale in Las Vegas 2009
Het levensverhaal
Ik ben in Schaesberg geboren, heb mijn lagere school periode op internaat doorgebracht en geen fijne tijd gehad, wel leerde ik daar al heel vroeg wat discipline inhield.
Ik heb mijn middelbare school doorgebracht eerst op het Clara College en later op het Grotius College in Heerlen, herinner mij deze periode alleen maar als een geweldig leuke tijd.
Ik was toch wel al redelijk vroeg met het paardenvirus besmet door mijn vader die vroeger zelf heel actief wedstrijd gereden heeft..(hoofdzakelijk springen).
Hij kon eigenlijk alles met de paarden; leerde ze tellen, knielen en liggen en zelfs zo dat hij er zelf nog boven op kon gaan staan Natuurlijk wilde hij dat zijn dochters ook gingen paardrijden.
In eerste instantie was ik er nog niet zo weg van, ik speelde liever met mijn Barbies, mijn zusje was toen wel al fanatiek aan het rijden op zo’n wilde Manege, zo van hup erop en gas geven in de Brunsummerheide, zonder ooit te hebben geleerd hoe je moest lichtrijden of zo, het ging daar gewoon alleen maar hard.
Ik vond dit niets want ik wilde precies weten hoe ik iets moest doen. Details vond ik toen al erg belangrijk. Heb toen op Manege Kessels een fantastische basis gekregen.
Na deze periode kwam ik door vriendinnetjes op Manege De Rousche in Heerlen terecht.
Ik had daar een geweldige tijd met veel vriendjes en vriendinnetjes en goede en minder goede lesgevers volgden, elk op hun eigen manier, Hr. Aanstoot, Bruin Botermans, Bemelmans en Pierre Bruls.
De vriendschap van toen met mijn zes vriendinnen heb ik nog steeds.!!! We zijn al meer dan 45 jaar bevriend.
Mijn eerste paard was een draver Aranka genaamd, natuurlijk niet ideaal voor dressuur maar wist ik veel toen, we reden gewoon heerlijk recreatief op een oergezellige manege en hadden lol aan de knol!
Echter toen jaren later, door school en heel veel andere dingen het gevoel naar de paarden toe een beetje was verwaterd, leerde ik Chris kennen. Mijn wereld veranderde compleet, zat ineens toch weer midden het paardengebeuren.
Chris runde al een tijdje manege Heihof in Landgraaf en mijn oude virus stak weer de kop op.
Met het virus én als vrouw van de instructeur dan ga je ervoor. Dan wil en moet je gewoon keihard meewerken. We hebben een geweldige tijd gehad en hebben 27 jaar een ongelooflijk gezond en bloeiend bedrijf opgebouwd.
Het was één grote familie. Het was ook hier waar mijn carrière begon gesteund door iedereen op de Heihof. Die tijd was geweldig. Ik kon met hele leuke, gewone paarden meedraaien in de top. Dat gaf een kick. Het maakte me alleen steeds maar fanatieker.
Na 27 jaar verkochten we de Heihof en besloten we voor iets anders te gaan in ons leven.!
We verhuisden naar België en hebben daar een kleine stal in verhouding met de vorige waar 120 paarden stonden.. We kunnen ons iets gemakkelijker op de sport concentreren en zogenaamd het iets rustiger aan doen, alleen daar is tot op de dag van vandaag niets van terecht gekomen. In tegendeel……